Wil je een ander helpen? Vraag dan eens vaker ‘Hoe gaat het vandaag?’ en wees bereid echt te luisteren naar het antwoord.
Ik werk nu een aantal maanden in een inloophuis voor mensen met een psychische kwetsbaarheid. Veel bezoekers zie ik wekelijks en wat ik zie zijn gewone mensen met een eigen persoonlijkheid, behoefte aan een praatje en aan iets betekenen voor een ander. Ik weet meestal niet precies met welke klachten ze te maken hebben in hun leven, tenzij ze dat met mij delen. Je kunt het niet aan de buitenkant zien, maar ik weet dat psychische klachten elk aspect van je dagelijkse leven beïnvloeden, want je leeft de hele dag in je eigen hoofd en kunt dit niet uitzetten.
Toen ik last had van terugkerende depressies en chronische vermoeidheid was ik daar elke dag mee bezig. Ik moest alle handelingen die ik wilde doen op een dag op een weegschaaltje leggen en bedenken waar ik wel en niet energie voor had. Dat hielp niet mee om me gezond te voelen, maar droeg juist bij aan de slopende vermoeidheid die ik ervaarde.
Wat de meeste mensen zagen, was echter een vrouw met vrolijke jurkjes aan in de kracht van haar leven met een gezin en een webshop. Misschien dat mijn buitenkant mensen deed denken dat het allemaal wel meeviel of dat ze überhaupt niet doorhadden dat er iets niet helemaal lekker liep, maar er werd mij nauwelijks gevraagd hoe het eigenlijk ging met mij. Laat staan dat mensen echt wilden luisteren naar mijn antwoord op de vraag: Hoe gaat het ermee?
Vooral in bijeenkomsten met meer mensen voelde ik me vaak alleen. Het gaat in groepen meestal over: en, wat doe jij op het moment? Wat antwoord je dan als je vooral bezig bent te overleven van moment tot moment? Veel liever had ik het dat mensen zouden vragen: en, hoe gaat het vandaag met je? En dat ze dan serieus wilden luisteren naar het antwoord.
Dat is vooral waar ik mee bezig ben tijdens een dag bij mijn vrijwilligerswerk: vragen hoe het op het moment gaat en luisteren als het even niet gaat. Dit geeft mensen een enorme opluchting, omdat ze het meestal aan niemand anders kwijt kunnen. Familie en vrienden gaan door met hun vaak drukke (werk)leven, maar de depressie, angst of psychosegevoeligheid blijft hangen bij henzelf. Je kunt je klachten niet even uitzetten tijdens je dagelijkse handelingen.
Wil je dus iemand helpen die een psychische kwetsbaarheid heeft? Vraag dan eens wat vaker: hoe gaat het vandaag? Wees bereid te luisteren zonder het te willen oplossen. Je kunt het vragen op een rustig moment tijdens een familiebijeenkomst of je kunt eens wat vaker een appje sturen. Daar help je iemand echt mee. Denk in ieder geval niet dat het allemaal wel mee zal vallen, omdat je aan de buitenkant gewoon je broer, vriendin of collega ziet. Het valt niet mee om elk moment van de dag te worstelen.