Ik las deze week Je vermoeidheid te lijf van Annemarieke Fleming en hoopte nog wat tips te vinden voor mijn chronische vermoeidheid. Lees hier of dat gelukt is.

De afgelopen maanden worstelde ik weer behoorlijk met mijn chronische vermoeidheid, zoals ik verteld heb in mijn vlogs. Eén van de kijkers gaf mij als tip om Je vermoeidheid te lijf van Annemarieke Fleming te lezen, dus die vroeg ik aan in de bibliotheek. Ik was heel benieuwd of er nog praktische tips in zouden staan.

Stressrespons

In het boek gaat Annemarieke Fleming er vooral van uit dat je chronische vermoeidheid hebt naar aanleiding van een doorgemaakte ziekte zoals kanker, covid of hart- en vaatziekten. Ze stelt dat je lichaam blijft aangeven dat het ziek is, omdat je stress hebt ondervonden van je ziekte en niet voldoende hersteld bent. Er kan dan een stressrespons in je lichaam optreden die laaggradige ontsteking oplevert. Daardoor denken je hersenen dat je nog steeds ziek bent en geeft het aan dat je moe bent en moet rusten.

Om die stressrespons te neutraliseren adviseert Annemarieke Fleming om meerdere momenten op een dag liggend te rusten, zodat je lichaam het gevoel krijgt dat je regelmatig kunt herstellen. Je kunt de tijd tussen 2 liggende rustmomenten steeds meer opbouwen, waardoor je je vermoeidheid dus te lijf gaat.

Er wordt in het boek ook aandacht besteed aan je gedachten over de vermoeidheid. Gedachten zoals: ik kan mijn lichaam niet vertrouwen, als ik liggend ga rusten wijzen anderen mij af of ik sta er alleen voor met deze vermoeidheid. Je kunt voor elke negatieve gedachte een positieve bedenken en die opschrijven, zodat je het terug kunt lezen als de negatieve gedachten weer opkomen.

Fysieke en mentale oorzaken

Het boek gaat dus vooral over de fysieke en mentale oorzaken en gevolgen van chronische vermoeidheid. Het geeft je in die zin praktische oplossingen dat het boek je aanspoort om wel te blijven bewegen en genoeg rust in te bouwen op een dag. Er wordt alleen maar één alinea gewijd aan mensen die neurodivergent zijn en daardoor een chronische vermoeidheid opbouwen.

Ik heb sinds bijna een jaar mijn autismediagnose en ervaar vooral veel stress bij sociale situaties. Daarbij maakt het niet uit of ik bij onbekenden ben of bij mijn familie of vriendinnen. Ik moet altijd bijkomen van sociale uitjes. Ook kan ik slecht tegen geluid, bijvoorbeeld tijdens het reizen of als ik de stad in ga. Deze stress en de stressrespons van mijn lichaam daarop is alleen te vermijden als ik nooit meer iets buitenshuis zou doen.

De enige oplossing voor mij is om na sociale uitjes veel rust te nemen en veel te slapen. Ik heb op dit moment één liggend rustmoment op de dag als ik mediteer na het avondeten. Ik zou een tweede moment in kunnen bouwen na de lunch en kunnen kijken of dat helpt om de dag beter vol te houden. Ik zie mezelf eerlijk gezegd nog niet een liggend rustmoment creëren als ik bij iemand anders ben, maar ik hou het in mijn achterhoofd als mogelijkheid.

Mijn conclusie is dat het erg interessant was om te lezen waarom ik chronisch zo vermoeid ben, maar qua praktische oplossingen denk ik niet dat ik er veel aan heb. Ik blijf me vasthouden aan mijn eigen routine, waarin ik ’s ochtends het huishouden doe en aan mijn website werk, na de lunch wandel, (hierna zou een extra meditatiemoment kunnen komen), ’s middags iets rustigs doe op de bank en na het avondeten mediteer. Ik slaap veel, maar dat werkt op dit moment heel goed voor mij. Daardoor herstel ik sneller.

Heb jij nog tips voor neurodivergente mensen met chronische vermoeidheid? Wat werkt het beste voor jou? Laat het me hieronder weten!