Heb jij een bucketlist en durf jij nieuwe dingen te proberen, die daar op staan?
Begin januari vliegen de goede voornemens je om de oren op social media, maar eind januari is daar meestal al weinig meer van te merken. Zo zag ik een soort bucketlist van een bekende, Amerikaanse schrijfster voorbij komen, die ze 10 jaar geleden gemaakt had. Er stonden hele simpele dingen op, zoals geen make-up meer dragen, vegetariër worden en piano leren spelen. Het enige, wat ze bereikt had in die 10 jaar dat haar lijst bestond, was haar haar laten groeien.
Heb jij ook zo’n bucketlist en hoeveel van de dingen, die erop staan, heb je uitgevoerd? Net als iedereen had ik allerlei activiteiten, die ik al heel lang wel eens uit wilde proberen. Nu is het al jaren mijn voornemen om mijn intuïtie en nieuwsgierigheid te volgen en alles gewoon eens te doen. Ik merk vanzelf of het wat voor me is of niet. Zo probeerde ik al zingen (heel leuk, maar mijn keel kwam telkens dicht te zitten tijdens optredens), een modeshow lopen (leuk om een keer mee te maken), op vakantie naar een tropisch eiland (niets voor mij vanwege de hitte en vochtigheid!) en harp leren spelen.
Mijn vader was fluitist en had eens een harpiste op bezoek. Ik denk dat ze samen een concert zouden geven of zo. De harp van de vrouw stond op mijn kamer, waar ze zouden oefenen. Ik was compleet gefascineerd! Ik weet niet hoe oud ik was, maar ik gok een jaar of 6. Toen ik 8 werd, mocht ik een instrument kiezen, dat ik zou leren bespelen. Natuurlijk koos ik voor harp, maar helaas was er geen docent in Leeuwarden op dat moment. Harp ging dus niet door en in plaats daarvan koos ik fluit.
Een paar jaar geleden waren we in het kunstencentrum met onze zoon, die iets mocht uitkiezen, wat hij wilde doen dat schooljaar. Hij liep de gang met instrumenten straal voorbij en liep direct naar het schilder- en tekenlokaal. Dát wilde hij! We schreven hem in voor een tekencursus in de hal van het kunstencentrum. Er stond in dezelfde ruimte ook een harp. Ik zag ‘m en dacht weer aan mijn kinderlijke fascinatie van vroeger. “Ik heb altijd al eens harp willen leren spelen,” zei ik tegen mijn man.
“Nou, hij staat er, dus probeer maar eens!” antwoordde hij.
Ja, zal ik het doen? vroeg ik me stilletjes af. Er stond op dat moment geen docent bij, dus ik pakte een foldertje en zag dat je ook een gratis proefles aan kon vragen. Dat leek me wel wat! Dan had ik in ieder geval eens op een harp gespeeld!
Een paar weken later was het zover. Ik vond het geweldig om kennis te maken met een nieuw instrument, dat zo anders was dan de fluit, die ik gewend was. Het klikte ook goed met de docent, een opgewekte, blonde vrouw van mijn eigen leeftijd. Ik ging helemaal blij naar huis.
Op de eerstkomende verjaardag had ik het over de proefles en mijn ouders vonden het zo gaaf dat ik zo enthousiast was, dat ze mij een nieuwe harp beloofden, als ik zelf de lessen zou betalen. In de zomervakantie haalden we mijn nieuwe instrument op in Rhenen. We reden terug in een volgepropte auto met de harp tussen mij en mijn zoon in.
Als je nu denkt, dat het een jubelverhaal wordt, waarin ik de sterren van de hemel speel en overal optreed, dan heb je het mis. Harp spelen blijkt ontzettend moeilijk te zijn! Ik moest leren met 2 handen tegelijk te spelen, waarbij links iets anders doet dan rechts. Dit was ik op de fluit niet gewend. Daarnaast moest ik een nieuwe muzieksleutel leren spelen, de bassleutel, die ik ook niet kenden van mijn fluit. Mijn hersenen kon je horen knarsen! Het is heel interessant om iets nieuws te leren als je al tegen de 40 bent. Een ontzettend goede oefening!
Afgelopen week had ik na 4 jaar eindelijk het gevoel, dat ik tijdens de les een liedje redelijk foutloos kon spelen. Dat was voor het eerst! Een heerlijk gevoel, dat ik nu eindelijk toekom aan lekker spelen en niet alleen maar met mijn handen en noten bezig ben. Niet dat ik nu voor volle zalen ga optreden. Ik doe het puur voor mezelf. Elke keer als ik ga zitten, voel ik de faalangst opkomen, maar als ik eenmaal bezig ben, denk ik: “Oh ja, dit is leuk! Waarom voel ik er dan in eerste instantie zo’n weerstand tegen?”
Misschien heb jij dat ook wel: die weerstand tegen activiteiten, die je eigenlijk heel graag eens zou willen uitproberen. Toch kan ik je van harte aanbevelen om niet te luisteren naar die weerstand, maar ervoor te gaan. Alles is een ervaring en als het toch niets blijkt te zijn, hoef je in ieder geval geen spijt te hebben, dat je het niet hebt gedaan. Waar denk jij nu het eerste aan, dat je wilt proberen? Laat het me hieronder weten!