Als je neurodivergent bent heb je een andere levenswijze dan gemiddeld nodig, maar therapie is meestal gericht op een ‘normaal’ leven.
Ik heb nu 2 maanden mijn autismediagnose en dat heeft al heel veel opluchting opgeleverd. Ik ben altijd al prikkelgevoelig geweest, maar heb vooral de laatste 22 jaar heel veel last van overprikkeling gehad. Alleen niemand had dat door, ook ikzelf niet, omdat er nog bijna niets bekend was over autisme bij vrouwen.
Depressie?
De eerste jaren moest ik zelf doorkomen en bedenken hoe ik om moest gaan met mijn vage klachten, wat met ups en downs ging. 15 Jaar geleden kreeg ik voor het eerst therapie. Bijna onmiddellijk werd vastgesteld dat ik een depressie had en kreeg ik therapie die erop gericht was dat ik alles weer zo snel mogelijk kon doen. Dat kwam neer op zorgen voor mezelf en mijn gezin, werk hebben en allerlei activiteiten buitenshuis doen. Als er depressie wordt vastgesteld is namelijk de standaardtherapie: je moet méér doen. Méér naar buiten, méér met mensen afspreken en niet op de bank blijven zitten, want dan voel je je alleen maar beroerder. Dat is de gedachtengang.
Toch heb ik er altijd aan getwijfeld of depressie het enige was wat er mis in mijn hoofd was. Ik merkte namelijk dat ik altijd last had van somberheid en intense vermoeidheid na een activiteit die buitenshuis was en waar veel andere mensen bij aanwezig waren. Ik moest en moet nog steeds altijd bijkomen van sociale situaties, zoals feestjes, met de trein reizen of de stad in gaan. Ik heb dit ook steeds aangegeven bij de hulpverlening, maar er werd nog steeds gezegd dat ik méér moest doen.
Overprikkeling
Nu ik weet dat ik autisme heb, weet ik ook dat mijn klachten van overprikkeling komen en niet van een depressie. Ik kan een intens vermoeide dag hebben en toch genieten van mijn kat en mijn kopje thee. Alle therapie die ik gehad heb, heeft me eigenlijk alleen maar in de war gebracht, want ik weet dat ik juist minder moet doen als ik overprikkeld ben, niet meer.
Als jij ook neurodivergent bent, omdat je bijvoorbeeld autisme, ADHD, dyslexie of een psychosegevoeligheid hebt, dan heb jij een aangepaste levensstijl nodig. Het is belangrijk om je lichaam te vertrouwen als het aangeeft dat het overprikkeld is. Welke activiteiten geven jou rust of juist energie? Wat voelt goed om nu te doen?
Een ander leven
Een leven waarin je fulltime werkt, 2 kinderen, een partner en huisdieren hebt, veel sociale activiteiten buitenshuis hebt en 3 keer per jaar op vakantie gaat, werkt nu eenmaal niet voor iedereen. Wat heb jij nodig om je rustig, tevreden en voldaan te voelen? Dit kan er heel anders uitzien dan ‘normaal’, ook al probeert de hulpverlening je in een gemiddeld leven te persen. Ik geloof dat als je neurodivergent bent net als ik dat je dan een voorbeeld kunt zijn voor anderen hoe het ook kan.
Voor mij betekent dit dat ik een leven nodig heb met veel rust, slaap en alleentijd. Ik heb genoeg aan mijn gezin, mijn hobbies en blog. Ik beperk wat ik buitenshuis doe en neem veel rust na bijvoorbeeld een festival zoals afgelopen zondag. Ik kan echt intens tevreden zijn met mijn ‘kleine’ leven.
Hoe zit dat bij jou? Wat voor leven past bij jou en jouw lichaam? Laat het me hieronder weten!
