Ik las ‘Medicine Woman‘ van Lucy H. Pearce en herkende mezelf in het archetype van de Medicijnvrouw.

Wauw, dit boek las ik in een ruk uit, nadat ik eerder deze week ‘Burning Woman‘ al las, waarover ik gisteren deze blog schreef. Dit gaat over mij en mijn herstel van chronische vermoeidheid, overprikkeling en depressie. Lucy schrijft hoe het komt dat zoveel vrouwen last hebben van chronische psychische en fysieke klachten, maar niet serieus genomen worden door artsen en zorgmedewerkers. Het systeem houdt geen rekening met de ervaringen van vrouwen en het vrouwelijke lichaam, wat ik aan den lijve heb ervaren.

Ik ervaar al meer dan 15 jaar golven van intense vermoeidheid die komen en gaan en had op mijn 21e mijn eerste, ernstige depressie. Het duurde heel lang, voordat ik hier de juiste hulp voor kreeg en ik heb nog steeds geen diagnose die verklaart waarom ik zo vaak zo intens moe ben. Ook rond en tijdens de bevalling van mijn zoon werd mijn intuïtie en mijn eigen ervaringen in mijn lichaam niet serieus genomen door de meeste artsen en sommige van de verpleegkundigen. De manier waarop ik van jongs af aan geleerd heb om met mijn lichaam om te gaan en alleen te vertrouwen op een zorgmedewerker buiten mij, werkt niet.

Daarom ben ik al jaren aan het zoeken wat dan wel werkt voor mij, mijn lichaam, mijn gezin en mijn levensstijl. Lucy H. Pearce noemt dit de reis van de Medicijnvrouw en noemt het ook revolutionair om jezelf, je eigen gezondheid en behoeften op de eerste plaats te zetten. Door nieuwe manieren te vinden om om te gaan met herstel laat je anderen zien hoe het ook kan.

Dat betekent concreet voor mij dat ik dagelijks werk aan mijn mentale gezondheid. Je zou dit mijn fulltimebaan kunnen noemen. Ik zorg voor genoeg slaap, gezonde voeding, een dagelijkse wandeling en meditatie. Daarnaast neem ik rust als ik weer extreem moe ben. Ik heb geleerd dat ik op mijn lichaam kan vertrouwen. Het weet zelf wat het moet doen om weer te herstellen ook al snap ik het niet bewust. Na een periode van diepe rust komt altijd weer een periode van intensieve creativiteit.

Deze cyclische ervaring van heel creatief en productief zijn naar diepe rust en herstel is kenmerkend voor de Medicijnvrouw, net als de menstruatie-, maan- en seizoenencyclus. Herstel is niet lineair, maar komt in spiralen of golven. Daar is niets verkeerds of raars aan. Onze maatschappij is er alleen totaal niet op ingericht om rust te nemen wanneer je het nodig hebt. We worden geacht altijd door te blijven gaan in een rechte, stijgende lijn. Chronisch zieke mensen laten zien dat die werkwijze niet meer werkt en dat er verandering moet komen.

Dit boek snijdt pittige onderwerpen aan en bevat naast ongemakkelijke waarheden ook veel poëtische passages. Ik geef dit boek 5 sterren. Je kunt ook een review lezen op Goodreads en ‘Medicine Woman’ vind je hier bij Bol.com.