Ik las deze week ‘Burning Woman‘ van Lucy H. Pearce en leerde het archetype van de vlammende vrouw kennen.

Het boek ‘Burning Woman‘ van Lucy H. Pearce wilde ik al heel lang lezen. Ik ben heel erg geïnteresseerd in de emancipatie van de vrouw en feminisme, zoals ik al schreef in deze blog. In dit boek gaat het over het archetype van de Vlammende Vrouw. Een vrouw die haar passie en intuïtie volgt, zich niks aantrekt van de regels die vaak opgesteld zijn door witte mannen van middelbare leeftijd en die helemaal in haar kracht staat. In het verleden werd een vrouw hiervoor verbrand op de brandstapel, waardoor veel vrouwen nog steeds bang zijn om helemaal zichzelf te zijn.

Lucy schrijft in dit boek dat ze eerst voldeed aan het archetype van het Goede Meisje, die juist altijd de regels volgt, lief, beleefd en bescheiden is. Ook ik heb meer dan 20 jaar geprobeerd een Goed Meisje te zijn. Ik noem mijzelf ook wel gekscherend een herstellende perfectionist. Toen ik 27 was en nog werkte als docent Frans realiseerde ik me dat de regels volgen en een ‘echte’ baan hebben mij niet gelukkig maakten. Ik nam ontslag.

Daarna kwam mijn reis naar het ontdekken van de Vlammende Vrouw in mij. Ik vroeg me bij alles af of activiteiten, kleding en sociale verplichtingen echt goed voelden voor mij of niet. Al snel kwam ik erachter dat ik er wilde zijn voor mijn zoon, zoals mijn moeder er ook voor mij was vroeger. Verder heb ik veel rust nodig en draag ik geen hoge hakken of pushup-beha’s meer.

Wat op mijn vlammendevrouwenreis ook heel belangrijk was, was het omarmen van mijn lichaam, mijn menstruatie en mijn gewicht. Er zijn talloze, ongeschreven regels wat betreft het vrouwenlichaam. We moeten dun, mooi en jong zijn en geen bloed, zweet of haren laten zien. Het claimen van het recht op je eigen lichaam en hoe je ervoor zorgt, is ook belangrijk voor de Vlammende Vrouw.

Als je je innerlijke, Vlammende Vrouw omarmt, zijn er vaak mensen die jouw reis niet begrijpen, zoals ook in het boek naar voren komt. Veel vrouwen zijn bang voor kritiek op hun levenswijze en kijken tegelijkertijd kritisch naar andere vrouwen die het anders doen. Ik heb vaak opmerkingen gehad over mijn te dikke buik en mijn keuze om thuis te blijven voor mijn zoon. Waarom nemen we elkaar de maat? Elke vrouw, man of persoon mag zelf kiezen welk leven bij haar/hem/hen past. Het belangrijkste is om authentiek te zijn en jouw eigen kracht te omarmen.

Ik vond dit boek prachtig, poëtisch geschreven en geef het 5 sterren. Je vindt ook een review op Goodreads. Het boek vindt je hier op Bol.com.