Thuisblijfmoeder en feminist

Thuisblijfmoeder en tegelijk feminist zijn, kan dat? Ik vind van wel, ik ben het al 14 jaar. Verrast je dat? Je bent niet de enige.

“Maar dan gooi je je hele opleiding weg! Weet je wel wat jij de staat gekost hebt als academica?” riep een vriendin uit toen ik vertelde dat ik de eerste jaren thuis wilde blijven voor de kinderen die ik hoopte te krijgen. We kwamen er die dag niet uit: zij vond dat ik mijn opleiding moest gebruiken in een baan buitenshuis, terwijl ik eerst de tijd wilde nemen om moeder te zijn. Hoewel we voor dit gesprek best goede vriendinnen waren, hebben we daarna nooit meer afgesproken.

In een andere discussie tijdens een werkcollege werd de universitair docent echt boos op mij toen ik aangaf dat ik in ieder geval niet meer dan parttime wilde gaan werken na mijn studie om genoeg tijd voor een gezin over te houden. Ze zei dat ze daar als feminist absoluut niet achter kon staan en dat ik een voorbeeld moest zijn voor andere vrouwen door juist wel fulltime te gaan werken.

Wat had ik nu allemaal geleerd tijdens mijn studie Frans en wat kon ik ermee? Mijn baan in het onderwijs bleek niet bij mij te passen en wat ik dan zou moeten doen was me ook niet duidelijk. Ik besloot te vertrouwen op wat voor mij wel duidelijk was: ik wilde er zijn voor mijn pasgeboren zoon en daarnaast een manier vinden om vanuit huis te werken.

Mijn zoektocht naar een zinvolle dagbesteding leidde me langs Franse les geven aan jongeren en volwassenen, sieraden maken, edelstenen verkopen, op markten staan en creatieve workshops geven. Wat echter belangrijker bleek te zijn was mijn innerlijke zoektocht naar wie ik ben als vrouw in deze maatschappij. Wat waren mijn diepste drijfveren en belangrijkste behoeften en grenzen? Het kostte behoorlijk wat graafwerk om daarachter te komen.

Wat maakt een vrouw een feminist? Voor mij betekent feminisme ervoor kiezen om je eigen vrouwelijkheid volledig te omarmen en te leven en keuzes te maken vanuit de kern van wie je echt bent. Het zegt dus niets over de feitelijke keuzes die je maakt in mijn ogen. Werk is werk of je het nu binnens- of buitenshuis doet. Jij kiest waar je je wilt ontwikkelen. Je leert net zo goed van fulltime moeder zijn als van fulltime betaald werk.

Wat mijn keuze voor het thuisblijfmoederschap bevorderde was dat ik ervan uit ging en ga dat mijn generatie zal moeten blijven werken tot haar 70ste. Dan heb ik nog wel even! Gelukkig weet ik door mijn zoektocht naar mezelf nu veel beter wie ik ben en waar ik goed in ben en kan ik daarop mijn werk baseren. Toen ik pas van de opleiding kwam, had ik echt geen idee en deed ik maar wat. Ook niet erg, maar het is heel fijn om te merken dat ik nu veel meer vertrouwen in mezelf heb en er daardoor meer kan zijn voor anderen, ook buitenshuis.

Toch zal ik het blijven combineren met werken vanuit huis. De combinatie van mensen begeleiden bij Ixta Noa en schrijven en vloggen vind ik heel erg fijn. Ik kan er mijn zorgzaamheid en geduld in kwijt, maar ook mijn creativiteit en het leven vanuit intuïtie. Win-win wat mij betreft.

Hoe zie jij dat als vrouw? Beschouw jij jezelf als feminist of niet? En hoe komen jouw overtuigingen terug in wat je dagelijks doet? Laat het me vooral weten hieronder.

4 Comments

  1. Beantwoorden

    Gelukkig ken ik niet zulke vrouwen die zo reageren. Bij mij gingen de kinderen voor. Altijd parttime gewerkt en de eerste jaren van hun leven ook thuis gebleven. Wel als alleenstaande altijd mijn eigen keuzes gemaakt, dus in die zin absoluut feministisch. Daarnaast heb ik niks aan mijn opleiding en zo zijn er velen met hetzelfde. Ook mannen. Goed dat je voor jezelf en je kinderen hebt gekozen. Dat dat juist mogelijk was is pas feminisme.

  2. Pingback: Het archetype van de Vlammende Vrouw - Geeske Hogenhuis

Leave Comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error

Vind je deze blog interessant? Deel het!